Nadaje się na wieczór, w ciemności i na słuchawkach. Może nie arcydzieło, ale można obejrzeć.

Również lubię takie klimaty. Ale jak dla mnie nie wiało nudą. Oj nie wiało. Do tego w scenie, gdy Penny ukazał się duch Isabelli, to aż mnie ciarki przeszły. Muszę pochwalić Antonię Clarke (filmowa Penny) za aktorstwo - jej mimikę.

Zgadzam się, że aktorstwo stoi na wysokim poziomie. Jednak co do nudy w filmie to trzymam się nadal swojego zdania. Myślę, że zbyt dużo horrorów obejrzałam i takie sceny nie robią na mnie już takiego wrażenia :)

Film mocno mnie zainteresował, więc oglądałem go w skupieniu, to może to było "współ-powodem" tej reakcji na ducha. Nie mam zamiaru przekonywać Ciebie do braku nudy, ale przez ostatnie 20-30 minut sporo się działa.